Tegenvallende resultaten op school en nu?
Op veel scholen zijn deze week de verslagen/rapporten uitgedeeld. Voor de meeste kinderen en ouders een soort bevestiging van(...)
mobiele praktijk voor remedial teaching
30 juni 2015
Op veel scholen zijn deze week de verslagen/rapporten uitgedeeld. Voor de meeste kinderen en ouders een soort bevestiging van(...)
16 juni 2015
Dyslexie verklaring en dan? Stel je hebt een kind met dyslexie. Dat je kind dyslexie heeft staat officieel in(...)
2 juni 2015
Lesgeven met passie Wat er leeft in de zee Welke lessen zijn voor kinderen interessant? Dat zijn lessen waarbij(...)
23 mei 2015
Positieve kanten van kind met autisme Waar kinderen met autisme sterk in zijn. Kinderen met autisme voelen emoties van(...)
Onlangs kreeg ik een exemplaar van “Het leven van een loser” van iemand. Achteloos had ik het op de tafel gelegd en ik was verbaasd door de enthousiaste kreet die mijn zoon van 9 slaakte.
O wauw je hebt het leven van een loser meegenomen! Achter elkaar begon hij er in te lezen en al snel werden ook zijn broers enthousiast.
Jawel, de jongens wilden LEZEN.
Ik ben natuurlijk snel naar de bieb gesneld om meerdere exemplaren te bemachtigen. Het zijn grappige verhaaltjes met weinig tekst en veel plaatjes. Dus het leest lekker weg.
Zelfs die van 7 leest nu een exemplaar, hoewel wij ons afvragen of hij alles begrijpt. De jongens vroegen al of ik een van die boeken wilde voorlezen maar door de korte tekstfragmenten en het sterke verband tussen tekst en plaatjes, lees ik liever andere boeken voor. Boeken die meer geschikt zijn om voor te lezen. Mijn favoriete voorleesboeken zijn boeken met een licht filosofisch tintje. Mijn publiek geniet hier gelukkig ook van.
Gisterenavond las ik het laatste verhaaltje over een varkentje Bo voor uit Bo en het bos (Geert Kockere). Bo is een filosofisch ingesteld varkentje met een ontwapende kijk op het leven in het bos.
Varkentje Bo heeft iets met het bos. Het gaat er dikwijls naartoe. Maar het bos doet niet altijd wat Bo wil. In dat bos gebeuren er soms rare dingen. Dingen om diep over na te denken.
Kan een beek verliefd zijn? Of boos ? Zijn bomen slim? En wat met de dieren die er leven? De eekhoorn en de Vlaamse gaai. Of een slak zonder huis. Is dat erg? En wordt een kikker echt een prins als je hem kust ? Bo probeert overal een antwoord op te vinden. Op zijn manier...
Bo is een tijdloos boek voor jonge kinderen tot 7 jaar en hoort voor mij in de zelfde categorie als Kikker en pad (Arnold Lobel).
Kikker en pad zijn 2 vrienden die dicht bij elkaar wonen en stilstaan bij alledaagse dingen.
Lobel is er in geslaagd zijn personages in weinig, raak gekozen woorden en zinnen een diep menselijke lading mee te geven, die niet beperkt blijft tot de wereld van kinderen, maar ook volwassenen raakt. Kikker is de meer wijze, nuchtere, creatieve van de twee, Pad de impulsieve, flegmatieke, ijdele. Hun vriendschap wordt naar alle aspecten uitgewerkt: het fijne van samenzijn, de behoefte aan alleen zijn, maar ook de angst daarvoor. Pad ervaart het alleen zijn anders dan Kikker: in het verhaal 'De heuvel af' overtuigt Kikker de bange Pad ervan dat sleeën heerlijk is. Samen met Kikker durft Pad wel. Kikker, die achter zit, valt van de slee af. Pad heeft dat eerst niet in de gaten en voelt zich heerlijk op de naar beneden zoevende slee. Pas als hij merkt dat Kikker niet meer bij hem is gaat het mis en valt hij. Het gevóel samen te zijn is voor hem dus belangrijker dan werkelijk samen te zijn. Kikker daarentegen kíest er bewust voor om een keer alleen te zijn. Pad begrijpt daar niets van, denkt dat het zijn schuld is en gaat hem vol wroeging zoeken:
“'Kikker!' riep Pad./ 'Ik heb spijt van alle domme dingen/ die ik altijd doe./ Ik heb spijt van alle rare dingen/ die ik altijd zeg. Wil je alsjeblieft weer mijn vriend zijn?”'
Kikker is verbaasd:
“'Ik voelde me blij/ omdat ik een kikker was. /En ik voelde me blij/ omdat jij mijn vriend bent./ Ik wilde alleen zijn./ Ik wilde erover nadenken/ hoe mooi alles is.”'
Voor kinderen vanaf 9 jaar is Het sleutelkruid (Paul Biegel) een mooi (voorlees)boek. Een (klassiek)boek met een schitterende verhaallijn, zo geschreven dat je ondanks het aanbod van verhalen, niet de rode draad kwijtraakt.
Het verhaal gaat over koning Mansolein die al meer dan duizend jaar regeert over dieren, draken en dwergen. De koning is erg moe en zal snel sterven. Eenzaam in zijn koperen burcht, waar alleen een haas nog voor hem zorgt, gaat zijn gezondheid snel achteruit. De haas roept de hulp in van de wonderdokter die vaststelt dat het hart van de koning tikt´als een scheefstaande klok´. Er is sleutelkruid nodig om het hart weer op te winden. De plek waar het kruid groeit is geheim en vele dagreizen weg. Om de koning in leven te houden tot de dokter terug is met het genezende kruid moet zijn hart iedere dag éénmaal flink kloppen. Een dagelijks verhaal moet daarvoor zorgen. De wonderdokter vertrekt en belooft aan iedereen te zeggen dat wie een verhaal kent naar de burcht onder de koperen bergen moet gaan om het de koning te vertellen.
De eerste dag staat er een wolf voor de deur en hij vertelt over zijn spannende aanvaring met een heks, de volgende dag vertelt de eekhoorn´een heel leuk verhaaltje´ waarin een giraf in de maling wordt genomen en de dag daarop is duinkonijntje Ikke aan de beurt met het trieste verhaal hoe hij zijn broer Fliz kwijt raakte. Soms knapt de koning zo op van de verhalen dat hij de dieren meeneemt naar vergeten zalen in zijn burcht, maar op andere dagen vrezen de dieren dat de wonderdokter te laat zal komen.
In een volgend (boeken) blog stel ik historische kinderboeken centraal.